loading...
ubuntucenter
kasit بازدید : 282 چهارشنبه 12 شهریور 1393 نظرات (0)

غزل شمارهٔ ۴         
ای رفــتــه رونــق از گــل روی تــو بـاغ را         

نــزهــت نــبــوده بــی‌رخ تــو بـاغ و راغ را

هـر سـال شـهـر را ز رخـت در چـهار فصل         

آن زیـب و زیـنـت است کز اشکوفه باغ را

در کــار عــشــق تــو دل دیـوانـه را خـرد         

ز آن سان زیان کند که جنون مر دماغ را

زردی درد بـــر رخ بــیــمــار عــشــق تــو         

اصـلـی اسـت آنـچـنـان کـه سیاهی کلاغ را

دل را بــرای روشــنــی و زنــدگـی، غـمـت         

چـون شـمـع را فتیل و چو روغن چراغ را

اول قــدم ز عـشـق فـراغـت بـود ز خـود         

مــزد هــزار شــغــل دهــنـد ایـن فـراغ را

از وصـل تـو نـصـیـب بـرد سـیف اگر دهند         

طــــوق کـــبـــوتـــر و پـــر طـــاوس زاغ را

ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • نویسندگان
    آمار سایت
  • کل مطالب : 362
  • کل نظرات : 10
  • افراد آنلاین : 3
  • تعداد اعضا : 8
  • آی پی امروز : 58
  • آی پی دیروز : 99
  • بازدید امروز : 112
  • باردید دیروز : 389
  • گوگل امروز : 2
  • گوگل دیروز : 2
  • بازدید هفته : 3,073
  • بازدید ماه : 7,309
  • بازدید سال : 67,515
  • بازدید کلی : 329,494