ای آشنا

          kasit 
            بازدید : 120
          یکشنبه 09 شهریور 1393
           نظرات (0)
        

ای آشنا
ای آشـنـا چـه شـد کـه تـو بـیـگانه خو شدی

بـا مـهـرپـیـشـگـان ز چـه رو کـینه جو شدی؟

ما همچو غنچه یک دل و یک روی مانده ایم

بـا مـا چـرا چـو لـاله دو رنگ و دو رو شدی؟

نـزدیـک تـر زجـان بـه تـنـم بـودی ای دریـغ

رفـــتـــی بـــه قـــهــر و دورتــر از آرزو شــدی

ای گـل کـه لـاف حـسـن زدی پـیـش آفـتاب!

خــشــکــیــد شــبــنــم تــو و بـی آبـرو شـدی

ای چــهــره از غــبــار غــمــی زنــگ داشـتـی

اشکی فشاند چشم من و شست و شو شدی

از گـریـه هـمـچـو غـنـچـه گره در گلوی ماست

تـا هـمـچـو گـل بـه بزم کسان خنده رو شدی

سـیـمـیـن! چه روزها که چو گرداب، در فراق

پـیـچـیـدی از مـلـالـت و در خـود فرو شدی!

مهتاب خزان

          kasit 
            بازدید : 130
          یکشنبه 09 شهریور 1393
           نظرات (0)
        

مهتاب خزان
سَرِ بــی ســرور مــا را ز چــه ســامــانــی نـیـسـت؟          شــب بــی اخــتــر مــا را ز چــه پــایـانـی نـیـسـت؟
تــرســم آن روز بــه بــالــیــن مــن آرنــد طـبـیـب          کــه مــن و درد مــرا فــرصــت درمــانــی نـیـسـت
دانـــم ای پــرتــو خــورشــیــد، بــتــابــی بــر مــن          روزگـــاری کــه مــرا گــوشــهٔ ویــرانــی نــیــســت
آســمــان در افـق آمـیـخـت بـه کـوتـاهـی ی خـاک          بــا مــن آمـیـخـتـنـت مـشـکـل ِ چـنـدانـی نـیـسـت
هــمــچــو مــهـتـاب خـزانـم کـه بـه بـزم شـب مـن          جــز گــل ریــخــتــه و شــاخــهٔ عــریـانـی نـیـسـت
نــنــگ بــادت ز چــنــیــن دامـن نـیـلـی، ای کـوه!          رو ســفـیـدم کـه مـرا هـمـچـو تـو دامـانـی نـیـسـت
غــم نــیــامــد کـه بـه رخـسـاره فـشـانـم اشـکـی          گــوهــر از مــوج مــجــویـیـد چـو تـوفـانـی نـیـسـت
کــشــتــزار از ســتــم بـاد پـریـشـان شـد و گـفـت          بــه پــریــشــانــی ی ِ مــا جـمـع پـریـشـانـی نـیـسـت
عــشــق ِ یــغــمـاگـر خـود را بـه دل مـا بـفـرسـت          خــانــهٔ ســوخــتــه را حـاجـب و دربـانـی نـیـسـت
گـر بـگویم که به جان آمدم از دوری ی ِ دوست          خود محال است، که بی دوست مرا جانی نیست...